Waarom ik tegen de Vakantie met mijn Gezin opzie

Jens (32) deelt eerlijk zijn zorgen over de lange reis die hij met zijn gezin gaat maken. Hoewel hij blij zou moeten zijn met de plannen, ervaart hij een groeiende weerstand tegen de vakantie.

Een langgekoesterde droom

"Vanaf het moment dat onze jongste werd geboren, hebben mijn vrouw Karen en ik gespaard voor een langdurige reis. Onze kinderen zijn nu drieënhalf en bijna twee, en we besloten dat dit het ideale moment was om drie maanden met een camper door Nieuw-Zeeland te trekken. Dit plan ontstond toen Karen net in verwachting was van de tweede."

Het idee was perfect: Karen zou haar ouderschapsverlof opnemen, en als zelfstandige had ik de flexibiliteit om een paar maanden niet te werken. We hadden er zin in, ondanks de uitdaging van de lange vlucht. Eenmaal daar zou het avontuur beginnen: het land verkennen, de prachtige natuur induiken, en vooral: intens quality time doorbrengen met het gezin.

De realiteit van een familievakantie

"Ondanks dat het idyllisch klinkt om drie maanden samen te zijn, begin ik me zorgen te maken. In theorie klonk het knus om continu samen te zijn, maar in de praktijk vind ik het prima dat we in ons dagelijks leven onze eigen bezigheden hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van mijn kinderen, maar het idee om constant in een camper te leven met hen en mijn vrouw, voelt benauwend."

"Thuis heb ik mijn werk, sport en vrienden als afleiding. In Nieuw-Zeeland zal het alleen om het gezinsleven draaien. Bovendien, sinds de geboorte van ons tweede kind, voelt het alsof ik voor Karen vooral een 'papa' ben geworden. De romantiek tussen ons is verdwenen, iets waar ik tijdens deze reis niet aan kan ontsnappen."

Een ongemakkelijk geheim

"Binnen onze vrienden- en familiekring lijkt iedereen jaloers op onze plannen, terwijl ik heimelijk denk: was ik maar lekker thuisgebleven. Zelfs op mijn werk maak ik soms grappen over mijn sabbatical, al blijven die steken van waarheid meestal onuitgesproken."

"Eén collega begreep dat mijn grapje serieus was en moedigde me aan om het gesprek met Karen aan te gaan voor we vertrekken. Maar ik durf het niet. Ik zie hoe erg ze uitkijkt naar deze tijd samen, en wil haar niet teleurstellen."

Nu alle voorbereidingen getroffen zijn, heeft Jens besloten om het beste van de reis te maken. "Eenmaal thuis moet er verandering komen. Ik wil niet alleen Jens de papa zijn, maar ook weer Jens de echtgenoot. Maar eerst moet ik deze maanden goed doorkomen."

Dit verhaal van Jens laat zien hoeveel druk en verwachtingen er soms op een vakantie kunnen rusten, zelfs wanneer de plannen ideaal lijken. Toch is hij vastberaden om uiteindelijk weer balans te vinden in zijn relatie en gezinsleven.